Czym jest żarłoczność psychiczna (bulimia nervosa)

Często pojawia się w przypadku poprawionego stanu anoreksji, lecz może wystąpić bez niej. Charakteryzuje się niekontrolowanymi napadami objadania się, które skutkują  w poczuciu winy u pacjenta, który w celu zapobiegnięcia wzrostu masy ciała, ucieka się do prowokowania wymiotów lub stosowania środków przeczyszczających. Takie zachowania nazywamy działaniami kompensacyjnymi. Wyróżniamy dwa rodzaje bulimii, przeczyszczającą, w której chory przyjmuje środki farmakologiczne i nieprzeczyszczający, w którym ich nie przyjmuje. W praktyce psychologicznej i psychiatrycznej nieznacznie częściej spotykamy pacjentów z rodzajem przeczyszczającym.

Podstawowymi objawami psychologicznymi pacjentów z bulimią są:

– częste, nawracające epizody napadowego objadania się – pochłanianie dużych porcji jedzenia w krótkich odstępach czasowych, powodujące nieprzyjemne uczucie przesytu

– stosowanie skrajnie nie przystosowawczych metod przeciwdziałania skutkom objadania się, czyli wymioty, nadużywanie środków przeczyszczających, okresowe głodówki, kompensowanie objadania się skrajnie wyczerpującymi ćwiczeniami, zażywanie leków związanych z łaknieniem.

– stałe zaabsorbowanie tematem jedzenia

– widoczny brak kontroli nad żywieniem siebie – chory nie może przestać jeść lub ograniczyć jedzenie.

– chorobliwy lęk przed otyłością

– samoocena uzależniona od wagi i wyglądu ciała

– prawidłowa waga lub nadwaga ciała, lecz nie otyłość.

Bulimia może się również objawiać fizycznie:

– starte szkliwo na dolnych zębach

– hemoroidy

– uszkodzenia przełyku

– wrzody

– otarcia, rany dłoni

– osłabienie

– obrzęk ślinianek

– problemy jelitowe

Większość problemów fizycznych wynika z przymuszania się do wymiotów, co sprawia, że kwas żołądkowy uszkadza nam struktury naszego organizmu.

Zachowania mogące wskazywać na bulimię

– częste korzystanie z łazienki zaraz po posiłku

– drażliwość w tematach okołojedzeniowych

– unikanie jedzenia w towarzystwie osób trzecich

– regularne, skrajnie wyczerpujące ćwiczenia

Zaburzenia o podobnych lub takich samych objawach co bulimia

Bulimię możemy często mylić z zespołem napadowego objadania się, zaburzeniami neurologicznymi, a co ważniejsze ze schorzeniami górnego odcinka przewodu pokarmowego. Diagnostyka psychologiczna jest jednak na tyle rozwinięta, wliczając w to klasyfikacje medyczne, że o ile psycholog ma wystarczającą wiedzę, to nie pomyli się w diagnozie, chociażby korzystając z superwizji.

Zaburzenia współwystępujące z bulimią

Choroby te często komplikują diagnozę, przez to, że mamy do czynienia z wieloma jednostkami chorobowymi i ciężej nam ustalić jasną przyczynę objawów, a zarazem proces leczenia w przypadku współwystępowania chorób jest problematyczny. Do zaburzeń najczęściej, spotykanych w gabinetach psychologa i psychiatry, współwystępujących z bulimią zaliczamy zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe, problemy z agresją, uzależnienia od substancji psychoaktywnych i leków, zaburzenie depresyjne atypowe.